Nadat de winkels dichtgingen en de zon zich teruggetrokken had veranderde de steeg van gedaante.
Zoals het hoort dus. Menigmaal waren er broeierige avonden en nachten met straatvechtende mannen, dronken militairen, wuffige tapsters en vreemde snuiters.
Ook waren er prekende zendelingen en postende vrouwen van de Middernachtzending een vereniging ‘ter verhoging van zedelijk bewustzijn voor overlastgevende huizen (van bedenkelijk allooi)’. Maar ja, dat was ook wel te begrijpen. Want zo was er meer dan eens een ‘ergerlijk schouwspel’ van een dronken vrouw of van een ‘ woeste militair’ die op een avond de ruiten van een tapster in de Hekelsteeg kwam ingooien.
Wat dat betreft is er helemaal niets veranderd in onze steeg. Wie even de tijd neemt zal nog steeds menig ergerlijk of vermakelijk schouwspel kunnen zien in onze steeg. Een echte steeg dus.
